Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΕΙΜ' ΕΓΩ (β)

Ο Χάρβευ έμεινε για μια στιγμή σιωπηλός,
σα να ακολουθούσε ακολουθούσε το νήμα
των συλλογισμών του. Τον έβγαλε από τη
σιωπή η ερώτηση ενός από εμάς.
"---Μα πώς μπορούσε η Κάρτευ, να σου
μιλάει στον ενικό;
"---Η Λίλιν, συνέχισε με τραχειά φωνή
ο ντέτεκτιβ, πριν γίνει ερωμένη του
Ρότζερ, ήταν αρραβωνιαστικιά μου.
Χωρίσαμε με μια ασήμαντη αφορμή.....
Έτυχε τότε να γνωρίσει τον Ρότζερ...
Υποχώρησε στο επίμονο κόρτε που της
έκανε...Ο Επιθεωρητής της Σκότλαντ
Γιαρντ λοιπόν, συνέλαβε την Κάρτευ. Την είδα να τον ακολουθεί
με δάκρυα στα μάτια και δεν ξέρω τί με κράτησε
και δεν του επιτέθηκα, για το μεγάλο σφάλμα
που έκανε συλλαμβάνοντάς την.
Ο Χάρβευ σιώπησε πάλι για λίγο, και μετά συνέ-
χισε:
"---Η αλήθεια είναι ότι πολλές ενδείξεις στρέφο-
νταν εναντίον της Κάρτευ. Μα ένα μόνο ήταν
το σφάλμα της, ότι υπεχώρησε στις κολακείες και
τα κοπλιμέντα ενός έμπειρου γυναικοκατακτητή.
Ήταν ερωμένη του, είναι αλήθεια, μα δεν τα έκα-
νε αυτά για χρήματα.¨Όταν την είδα μέσα στη
συντριβή που της είχε προκαλέσει ο θάνατος του
Ρότζερ, πείστηκα ότι τον αγαπούσε πραγματικά,
τουλάχιστον όσο είχε αγαπήσει κι εμένα.

"Ξαναγύρισα στον τόπο του εγκλήματος με φλό-
γες στο κεφάλι κι έπειτα περιπλανήθηκα στους
δρόμους της πόλης με την κόλαση στην καρδιά.
Η εξημμένη φαντασία μου, μου έφερνε αδιάκο-
πα μπροστά μου την εικόνα της Λίλιαν....που δεν
είχα ποτέ πάψει ν' αγαπώ και που ακόμα αγαπού-
σα, τη Λίλιαν που έβλεπα να αντιμετωπίζει αθώα,
τις εκνευριστικές και ταπεινωτικές ερωτήσεις της
Αστυνομίας....."
"---Πραγματικά η Λίλιαν Κάρτευ, τον διέκοψε ένας
από την παρέα, μολονότι βρίσκεται υπο κράτησιν
δέκα μέρες τώρα , δεν έχει ομολογήσει, όπως άλ-
λωστε γράφουν οι εφημερίδες.
"---Ακριβώς...Ακόμα και η Αστυνομία αρχίζει να
φοβάται μήπως έχει κάνει λάθος. Γιαυτό και τις τε-
λευταίες τρεις μέρες, έκανε καινούργιες συλλήψεις.
Έπιασαν έναν υπάλληλο του Ρότζερ, που είχε απο-
λυθεί από την τράπεζά του, μια μέρα πριν από το
έγκλημα, έναν πρώην συνεταίρο του Ρότζερ και
πολλά άλλα πρόσωπα του περιβάλλοντος του τρα-
πεζίτη. Όλες αυτές οι συλλήψεις είναι ανωφελείς
και οι συλληφθέντες είναι αθώοι. Έτσι η Αστυνο-
μία, αργά ή γρήγορα θα γυρίσει στην πρώτη της
άποψη, δηλαδή στην ενοχή της Λίλιαν που δεν
μπορεί να αποδείξει το "άλοθι" και που βαρύνεται
με τόσες ενδείξεις.
"---Και πώς ξέρετε εσείς ότι οι συλληφθέντες είναι
αθώοι; ρώτησε ένας από μας. Ξέρετε άραγε ποιος
είναι ο δολοφόνος;
"---Ναι, τον ξέρω!
"---Και γιατί δεν τον καταγγέλλετε;
Ο Χάρβευ τον κοίταξε κατάματα με βλέμμα στα-
θερό και συνέχισε με φωνή σκληρή σχεδόν με-
ταλλική:
"---Θα τον καταγγείλω τώρα μπροστά σε σας.
Γιαυτό ακριβώς σας κάλεσα εδώ απόψε, για να
σας πω - φωνή του Χάρβευ έγινε ψιθυριστή κι
αβέβαιη - ....ότι ο δολοφόνος είμ' εγώ !

Μήπως ο Χάρβευ αστειευόταν; Μα ένα τέτοιο
αστείο δεν συμβιβαζόταν με τη σοβαρότητα του
διάσημου ντετέκτιβ......Όχι! Ο Χάρβευ είχε πραγ-
ματικά εξομολογηθεί την αλήθεια. Μπροστά στα
κατάπληκτα μάτια νας, στεκόταν τώρα ένας αλλοι-
ώτικος Χάρβευ, με το κεφάλι σκυφτό, συντριμμέ-
νος, τσακισμένος. Ο άνθρωπος που μια στιγμή
πριν φαινόταν γεμάτος αυτοπεποίθηση, έμοιαζε
τώρα με ανθρώπινο κουρέλι και μιλούσε με κόπο,
με οδυνηρές φράσεις.
"---Όταν ο Ρότζερ έριξε τα μάτια του στη Λίλιαν,
προσπάθησα να ξανατραβήξω κοντά μου το κο-
ρίτσι. Δεν μ΄άκουσε....Είχε ίσως απογοητευθεί
από μερικές ιδιοτροπίες που έχω. Μα εγώ δεν
μπόρεσα να την ξεχάσω. Δεν άργησα μια μέρα
να ανακαλύψω ότι ο τραπεζίτης είχε σκοπό να την
κάνει όργανό του για μερικές επικίνδυνες κερδο-
σκοπίες του. Τις τελευταίες μέρες ο Ρότζερ είχε
σφίξει το δίχτυ γύρω από τη Λίλιαν....Κατάλαβα
πως η Λίλιαν θα βρισκόταν γρήγορα μπλεγμένη
σε υποθέσεις πολύ θολές. Να την ειδοποιήσω; Δεν
θα με πίστευε. Προτίμησα να μιλήσω στον ίδιο.
Μα ο Ρότζερ μου αρνήθηκε το δικαίωμα να υπερα-
σπισθώ το κορίτσι.
Έτσι έφτασα στον παραλογισμό. Μια νύχτα μπή-
κα στο γραφείο του για να βεβαιωθώ ψάχνοντας
τα χαρτιά του, ως πού είχε τυλίξει τη Λίλιαν. Ο Ρό-
τζερ γύρισε σπίτι πιο νωρίς απ' όσο περίμενα. Βρε-
θήκαμε αντιμέτωποι,.. ανταλλάξαμε βαριά λόγια
και σε μια άσχημη φράση του Ρότζερ για τη Λίλιαν,
τα δάχτυλάμου ενστικτωδώς πάτησαν τη σκαν-
δάλη του περιστρόφου που κρατούσα γυρισμένο
καταπάνω του...."
"Τα λόγια έβγαιναν από το στόμα όλο και πιο δύ-
σκολα. Η προσπάθεια που κατέβαλλε ήταν έντονη.
"---Δεν σας τα είπα όλ' αυτά για να υπερασπισθώ
τον εαυτό μου. Εδώ και λίγες στιγμές....έχυσα
στον καφέ μου....μία σκόνη....Σας παρακαλώ
κύριοι, η κατάθεσή σας....θα μπορέσει να απελευ-
θερώσει τη Λίλιαν.
Ο Χάρβευ μας κοίταξε με βλέμμα σχεδόν σβησμέ-
νο κι έπεσε νεκρός ψιθυρίζοντας:
"---Λίλιαν!....Πέστε της....πως την....αγα...πούσα
....πάρα....πολύ!...."